روزهای گذشته

چو بیشه تهی ماند از نره شیر

شغالی به بیشه درآید دلیر

اگر پرسند کیستی باید هنرهای خویش را بشماری

کافران را دوست می‌دارم، از این وجه که دعوی دوستی نمی‌کنند، می‌گویند: آری کافریم، دشمنیم. اکنون دوستیش تعلیم دهیم، یگانگیش بیاموزیم، اما این که دعوی می‌کند که من دوستم و نیست پر خطر است.

(ازمقالات شمس)

زندگی در سلام و پاسخ اوست عمر را صرف این پیام کنیم

عابری شاید عاشقی باشد پس به هر عابری سلام کنیم

در سر عقل می باید بی کلاهی عار نیست

از این بگذریم جایگاه را هیچ کجا جستن بهتر از هرجا گشتن است. یا خالق جایگاه خویش باش یا پذیرای قالب دگران. گزینه سومی هم هست جایگاه خویش را در قالب دگران بساز چونانکه قالب از درون بدر آید نه آنسانکه خویشتن خویش را به بیراهه بری و بعد چندی باز نشانسی.

افکار آدمی در عین سادگی می تواند آنقدر پیچیده بنظر آید که زبان و قلم را یارای بیان آنها نباشد و بالاجبار بایستی مفاهیمی گسترده تر و غامضی را به جایگزینی واژه ای فراخواند. وقتی زبان شناخته شد، قدرت پنهان آن درک شده و نحوه شکل گیری اندیشه، باورها و رویکرد به مسایل از پپشینیان تا امروزیان روشن می گردد. تردید دارم که آیا اصرارم بر انکارتان میافزاید و یا شدت بی تفاوتی و بی اهمیتی موضوع را بیشتر رقم می زند... و قلم  امانت است و ودیعه که به آن قسم خورده اند.